CİĞERSİZ CİĞERCİLER

CİĞERSİZ CİĞERCİLER
Üstat rahmetli Neyzen ciğeri çok severmiş, haftada bir kere olsun ciğer yemeden duramaz bazen rakısına meze bazen de ekmeğini katık eder aldığı ciğeri yer şiirlerine öyle devam eder. Kimseye eyvallah etmeden bir yaşam sürmeye çalışırmış. Herkes onu gördüğünde bir tiksintiyle bakar ama onu tanıyan herkes onun gibi olmak istermiş. Neyse sözü fazla uzatmayalım, günlerden bir gün;
Neyzen ciğerciye girer ve asılı olan ciğeri, ciğerciden ister. Ciğerci önce hesabı kapatmasını borcu olduğu için bunu veremeyeceğini söyler ve Neyzen’i de iyice fırçalar. Neyzen ne kadar zorlasa da ciğerci ikna olmaz ve Neyzen boynu bükük gözünden yaşlar dökülerek ciğerciden çıkarken onu can dostu istiklal şairimiz Mehmet Akif görür ve onun yanına koşar ve durumu sorar. Neyzen kendine has bir üslupla ona cevap verir,
Şu ciğerci yok mu ciğerparem,
İşte şu ciğerci ne ciğersiz adam be ciğerparem,
Dükkanında ciğerleri sergilediğine bakma,
Bu ciğerci tam bir ciğersiz ciğerparem,
Ooo ciğerparem, ciğerci ciğerime el koydu,
Ciğerimi ciğerciden alsana, ciğerparem…
Merhum Akif içeri girer durumu ciğerciye sorar. Ciğerci, borcundan dolayı vermediğini ve ciğeri hak etmediğini söyler. Akif, Neyzen’in olan borcunu öder, istediği ciğeri alır ona verir ve ciğerciye de bundan sonra ne isterse vermesini tembihleyip yüklüce bir de fırça attıktan sonra dışarı çıkarlar.
Şimdi durum farklı mı dersiniz?
Ciğerlerimiz ciğercilerin elinde kalmış, ciğersiz ciğerciler, ciğerlerimizi bize gösterip, kendilerini ciğerli göstermeye çalışıyor. Ciğerlerimiz ve biz ciğercinin ciğersiz olduğunu bilsek de ciğerlerimiz onda olduğu sürece biz ciğerciye, ciğerliymiş gibi davranıyoruz. Ciğersiz ciğerci ise her gün başka bir ciğersizlik yapıp kendini ciğerli göstermenin telaşında ama biz biliyoruz ki ciğersiz ciğerci, sergilediği ciğerlerin sayesinde ciğercilik yapıyor ve ciğerlerimiz ciğercinin eline olmasa ciğercinin, ciğeri beş para etmiyor.
Şimdi ne yapmamız gerekiyor? Ciğerlerimiz, ciğersiz ciğercinin elinde diye ciğerlerimizden vaz mı geçeceğiz? Ya da ciğeri sevmekten mi vaz geçeceğiz! En iyisi bunun da bir imtihan olduğunu bilip ciğersiz ciğercinin ciğerinin beş para etmediği güne kadar bekleyip ciğersizliğinin cezasını ciğeri ve ciğerciyi yaratan onun belasını verene kadar bekleyeceğiz. O hesabına acele etmediği gibi şimdiye kadar ciğersizlik yapan ciğercileri de yeri ve günü geldiğinde cezalandırmasını da çok iyi bilir. Ciğersiz ciğerci de ciğersizliğini gizlemek için başka bir ciğersizlik yapmasına gerek yok.
Ve bir gün, biri kalabalığa doğru; “ hey ciğersiz ciğerci!” diye bağırdığında herkes ardına veya yanına bakıp ciğersiz ciğerci ararken, o ciğersiz ciğerci başını öne eğecek ve yutkuna yutkuna “ aramayın, o benim.” Diyecek.
Ciğersiz ciğerciler, ciğerlerimize ne kadar sahip olduğunu zannetse de ciğersiz ciğercinin ciğerlerimiz de farkında ama ne yapsınlar ciğersiz ciğerci, ciğerci dükkanını bekliyor ve günü saati gelene kadar da kendini ciğerli ciğerci gösterecek ama ciğersizliğin bedelini ciğerlerine çok uzaklardan bakıp da el süremeyenince anlayacak.
Allah, ciğerlerimizi ciğersiz ciğercilerden muhafaza eylesin.
Fatih KAPLAN 19.02.2018